Als een dolle, deel 2
Door: Marjolein
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
29 September 2010 | Jordanië, Akaba
Lieve allemaal!
To start with, I'm sorry for you guys who don't understand Dutch, I know I promised to write in English but I'm just too lazy, use Google Translate for the general idea ;-)
Na een super afscheidsdag-avond-nacht-feestje van Beirut zijn we na wat traantjes en emoties (we blijven vrouwen) zijn we in de taxi gestapt richting Amman. Voor dertig euro zou onze taxichauffeur ons van deur tot deur brengen. De taxi ging niet zo snel, er moesten nog wat sigaretten gesmokkeld worden, nog wat rennen van loket naar loket met ons paspoort, what else is new... De taxi begaf het aan de rand van Amman dus onze fan-tas-tische chauffeur pleurde onze spullen langs de snelweg, zei laconiek: This is also Amman, en tufte weg. Gelukkig zaten er twee ontzettend aardige meiden bij ons in de taxi die ons spontaan adopteerden, meenamen naar hun huis, ons in een enorm bed stopten en onze hongerige magen vulden. Dat zie ik in Nederland nog niet zo snel gebeuren als de NS weer eens verzaakt... Maar goed. Zaterdag moesten we voor ons goed fatsoen wel even cultureel doen in Amman... Dus wij togen naar de Citadel, bewonderden nog wat Romeinse ruines, merkten heel verwend op dat het toch niet zo heel spannend was in vergelijking met Palmyra en Baalbek, werden er een beetje melig van (Aurin: Links ziet u de Albert Heijn. Marjolein: Rechts de Starbucks, die werd nog niet geboycot in de Romeinse tijd) en parkeerden onze kont nog even in het amphitheater, wat dan weer niet zo mooi was als in Bosra. Bijzonder nuttige dag dus... Zondag na een falafel-ontbijt naar het busstation om daar een minibus richting Petra te nemen. En mini was het juiste woord, ingebouwd tussen onze backpacks, stinkende mede-passagiers en tien flessen water, is 4 uur zitten toch niet echt een pretje. Maar goed, klagen is ook weer zo typisch Hollands dus in plaats daarvan gewoon ff doorbijten. Aangekomen in Petra een tripje gemaakt naar Little Petra voor de zonsondergang, en daarna richting de hammam om vier weken reisvuil van ons af te laten weken. Dat was nog een flinke klus, dat kan ik jullie wel vertellen, het kostte een aantal emmers, maar dan heb je ook wat. Voor het eerst in vier weken moesten we apart slapen omdat het hostel geen double meer had en dat was ook wel weer even wennen, aangezien we gruwelijk met elkaar vergroeid zijn... Beetje van t padje dus maar wel goed uitgerust voor Petra, wat de tweede keer nog net zo prachtig was als de vorige keer in oktober. Uiteraard gaan wij met onze deuzige hoofden op het heetst van de dag wandelen naar het hoogste punt en dan nog een beetje verder van de route af, maar mooi was het wel... Onze voeten en verbrande hoofden waren het er wat minder mee eens, maar ook dat komt wel weer goed. Daarna (ben echt compleet de dagen kwijt, heel slecht) de taxi naar Wadi Rum genomen voor een tweedaagse woestijn-excursie, de eerste dag met de jeep (die wij overigens zelf mochten besturen, quote van de dag: I think it is stuck), daarna slapen onder de sterren, en vandaag met de kameel. Resultaat: blaren waar niemand blaren zou moeten hebben, zand overal, maar dan ook werkelijk overal... Maar ook hiervoor geldt, klagen is zo Hollands... Nu zijn we aangekomen in Aqaba, vlak bij de grens met het land dat niet genoemd zal worden, blijven we hier nog een dagje hangen met de Accelerator, en gaan we vrijdag de grens oversteken. Spannend spannend dus!!
In ieder geval horen jullie wel weer van me als ik op de plaats van bestemming ben, of niet als we er niet inkomen... Maar daar gaan we niet vanuit!
Liefs en een dikke zoen uit Aqaba!
To start with, I'm sorry for you guys who don't understand Dutch, I know I promised to write in English but I'm just too lazy, use Google Translate for the general idea ;-)
Na een super afscheidsdag-avond-nacht-feestje van Beirut zijn we na wat traantjes en emoties (we blijven vrouwen) zijn we in de taxi gestapt richting Amman. Voor dertig euro zou onze taxichauffeur ons van deur tot deur brengen. De taxi ging niet zo snel, er moesten nog wat sigaretten gesmokkeld worden, nog wat rennen van loket naar loket met ons paspoort, what else is new... De taxi begaf het aan de rand van Amman dus onze fan-tas-tische chauffeur pleurde onze spullen langs de snelweg, zei laconiek: This is also Amman, en tufte weg. Gelukkig zaten er twee ontzettend aardige meiden bij ons in de taxi die ons spontaan adopteerden, meenamen naar hun huis, ons in een enorm bed stopten en onze hongerige magen vulden. Dat zie ik in Nederland nog niet zo snel gebeuren als de NS weer eens verzaakt... Maar goed. Zaterdag moesten we voor ons goed fatsoen wel even cultureel doen in Amman... Dus wij togen naar de Citadel, bewonderden nog wat Romeinse ruines, merkten heel verwend op dat het toch niet zo heel spannend was in vergelijking met Palmyra en Baalbek, werden er een beetje melig van (Aurin: Links ziet u de Albert Heijn. Marjolein: Rechts de Starbucks, die werd nog niet geboycot in de Romeinse tijd) en parkeerden onze kont nog even in het amphitheater, wat dan weer niet zo mooi was als in Bosra. Bijzonder nuttige dag dus... Zondag na een falafel-ontbijt naar het busstation om daar een minibus richting Petra te nemen. En mini was het juiste woord, ingebouwd tussen onze backpacks, stinkende mede-passagiers en tien flessen water, is 4 uur zitten toch niet echt een pretje. Maar goed, klagen is ook weer zo typisch Hollands dus in plaats daarvan gewoon ff doorbijten. Aangekomen in Petra een tripje gemaakt naar Little Petra voor de zonsondergang, en daarna richting de hammam om vier weken reisvuil van ons af te laten weken. Dat was nog een flinke klus, dat kan ik jullie wel vertellen, het kostte een aantal emmers, maar dan heb je ook wat. Voor het eerst in vier weken moesten we apart slapen omdat het hostel geen double meer had en dat was ook wel weer even wennen, aangezien we gruwelijk met elkaar vergroeid zijn... Beetje van t padje dus maar wel goed uitgerust voor Petra, wat de tweede keer nog net zo prachtig was als de vorige keer in oktober. Uiteraard gaan wij met onze deuzige hoofden op het heetst van de dag wandelen naar het hoogste punt en dan nog een beetje verder van de route af, maar mooi was het wel... Onze voeten en verbrande hoofden waren het er wat minder mee eens, maar ook dat komt wel weer goed. Daarna (ben echt compleet de dagen kwijt, heel slecht) de taxi naar Wadi Rum genomen voor een tweedaagse woestijn-excursie, de eerste dag met de jeep (die wij overigens zelf mochten besturen, quote van de dag: I think it is stuck), daarna slapen onder de sterren, en vandaag met de kameel. Resultaat: blaren waar niemand blaren zou moeten hebben, zand overal, maar dan ook werkelijk overal... Maar ook hiervoor geldt, klagen is zo Hollands... Nu zijn we aangekomen in Aqaba, vlak bij de grens met het land dat niet genoemd zal worden, blijven we hier nog een dagje hangen met de Accelerator, en gaan we vrijdag de grens oversteken. Spannend spannend dus!!
In ieder geval horen jullie wel weer van me als ik op de plaats van bestemming ben, of niet als we er niet inkomen... Maar daar gaan we niet vanuit!
Liefs en een dikke zoen uit Aqaba!
-
30 September 2010 - 07:41
Anouk:
Je hebt goed bezig meissie!
Geniet ervan en doe voorzichtig!
xx -
30 September 2010 - 09:12
Inge:
wow, time flies! Je bent alweer een maand onderweg! Heel wat meegemaakt weer!
Succes met de grensoversteek en ik wacht alweer met smart op je volgende update!!
Dikke knuffel!
van je bijna-nichtje -
30 September 2010 - 12:55
Lindi:
Leuke verhalen Marjolein! Ik heb ze met veel plezier gelezen.
Ik ben nu aan het werk bij Interpolis en het regent. Ik ben zo jaloers als ik die 35 graden bij jou zie!
Veel plezier en succes met alles! liefs Lindi -
30 September 2010 - 14:17
Floris:
Hoi schat,
klinkt weer erg vervelend allemaal...
Mijn laatste vrije dagen, gelukkig heb ik veel afleiding van allerlei zaken waar jij je geen zorgen om hoeft te maken als je terug komt straks. Heel veel succes met oversteken, zet 'n toeristen hoofd op en het lukt vast!
Ciao -
03 Oktober 2010 - 19:21
Ludo En Marianne:
Lieve marjo,
Wij zijn net gisteren weer geland in ons kikkerlandje.Floris heeft ons, heel lief, opgehaald van schiphol en thuis gebracht.
Na bijna vier weken Kenia, Tanzania en Uganda is het wel weer goed, maar ook wennen, om weer thuis te zijn.zal voor jou straks, tegen kerst, ook wel weer wennen worden.
Heb je de sms daar nog ontvangen? Wij hadden soms wel problemen met de ontvangst en verzendingen. Je verhalen klinken mooi, intrigerend en ik zou eggen : keep your heud cool, of zoals ze in kenis zeggen : Hakuna Matata!
Liefs, Ludo en Mamarianne
-
03 Oktober 2010 - 19:21
Ludo En Marianne:
Lieve marjo,
Wij zijn net gisteren weer geland in ons kikkerlandje.Floris heeft ons, heel lief, opgehaald van schiphol en thuis gebracht.
Na bijna vier weken Kenia, Tanzania en Uganda is het wel weer goed, maar ook wennen, om weer thuis te zijn.zal voor jou straks, tegen kerst, ook wel weer wennen worden.
Heb je de sms daar nog ontvangen? Wij hadden soms wel problemen met de ontvangst en verzendingen. Je verhalen klinken mooi, intrigerend en ik zou eggen : keep your heud cool, of zoals ze in kenis zeggen : Hakuna Matata!
Liefs, Ludo en Mamarianne
-
04 Oktober 2010 - 07:37
Floortje:
Hee marjolein!!
Wow wat een mooi verhaal weer... Ik ben jaloers.. Petra! Daar wil ik ook een keer heen! En falafel als ontbijt! mmmmm...
Geniet er nog van!
Veel liefs!! xx flo (mini) -
20 Oktober 2010 - 18:34
Oma Kitty:
hardstikke leuk die reis ben op het ogenblik bij mieke.
zodoende kan ik jou mooi
volgen wat ik heel erg fijn vind
nu ga ik jouw volgende verslag lezen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
