De blonde, blauw/groenogige invasie-sensatie
Door: Marjolein
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
06 September 2010 | Syrië, Hama
Lieve allen!
Wederom een berichtje van mij, nu vanuit Syrie. We hebben de treinreis duidelijk goed doorstaan, 24 uur in complete luxe doorgebracht... Eigen slaapcoupe met bedjes, wasbak, koelkast, en natuurlijk een restauratiewagon waar we uitgebreid van hebben genoten. De grootste attractie in de trein waren echter wijzelf; twee meisjes, alleen in de trein, zonder man of vader (ja pap, waar was je nou? Flink verzaakt), op weg naar Zuid-Turkije... vreemde bedoening. Drie uur later dan de aangegeven aankomsttijd (who cares?) kwamen we aan in Adana, Zuid-Turkije, namen een veel te dure taxi naar een van de schraalste hotels ever (lekkend dak? Volgende kamer. Kapot licht? Volgende kamer), en probeerden we met handen, voeten, en Aurins tekentalent uit te vinden hoe laat de bus naar Antakya ging de volgende dag. Dat was 5 uur later... Goed plan. Op het station van Antakya werden we bestormd door een mannetje van de busmaatschappij 'Alep? Alep' Passport? Ticket? Money?'... en voor we het wisten zaten we in de bus naar Aleppo, Syrie. De busconducteur (sorry, kan geen andere omschrijving bedenken) Ahmed was bijzonder vriendelijk voor ons, we konden namelijk sigaretten voor hem over de grens smokkelen. Nu zijn wij de beroerdste niet, dus kom maar op met die sigaretten... In ruil daarvoor wapperde hij met onze dollars, rende heen en weer van loketje naar loketje en anderhalf uur later hadden we ons visum. Ik kneep m nog wel eventjes, had namelijk, heel dom, de foto's van de studiereis nog op mn kaartje staan, en je komt Syrie niet in als je in het land-dat-vanaf-nu-aan-niet-genoemd-zal-worden bent geweest... En ik had nog wel een mooi, nieuw, duur paspoort aangeschaft om dat te voorkomen. Maar alles prima, Ahmed zijn sigaretten, wij ons visum, en anderhalf uur later waren we in Aleppo. Lekker met de backpacks in 40 graden naar het hotel gelopen, met wat hulp van locals ('I am from Manhattan! Not from here! I help you!') geen enkel punt. Wel merkten we meteen dat we echt een enorme attractie zijn met onze lichte haren, blauwe en groene ogen en vooral zonder mannelijk gezelschap. Hoofddoekje op, alles komt goed. In Aleppo genoten van de citadel en de souk, waar de geitjes voor de slagerij braaf stonden te wachten op hun noodlot... Heerlijk voor een vegetarier, dat kan ik je wel vertellen. De souk had echt de sfeer van 1001 nacht, Alladin, heel sprookjesachtig, sfeervol. Ook hier werden we weer bekeken maar vriendelijk lachen en spelen met kinderen breekt al het ijs, mensen zijn hier echt ontzettend vriendelijk en open zonder bijbedoelingen. Verademing!
In het hotel hadden we Arthur ontmoet, een Spanjaard die ongeveer dezelfde route doet als wij, dus daar reizen we de komende dagen mee verder. Vanochtend vroeg (wat nou vakantie, de wekker blijft maar gaan) naar Hama vertrokken, om vanuit daar het grootste en prachtigste kruisvaarderskasteel (volgens de Lonely Planet dan maar jullie weten, die volg ik blindelings)te bezoeken. We waanden ons werkelijk in de tijd van de ridders en kastelen, het was geweldig! Authentiek, enorm, we zagen onszelf al helemaal lopen in prachtige jurken, zwaaiend naar onze dappere kruisvaardersmannen... Hoewel dat ook geen lieverdjes waren natuurlijk ;-)
Morgen vertrekken we naar Palmyra en dan naar Damascus, waar we Eid-al-Fitr gaan meemaken, het einde van de Ramadan (suikerfeest). Je merkt hier wel echt om een uur of vijf, half zes dat de vastende mensen wat kribbig worden, er wordt veel meer getoeterd en iedereen kijkt chagrijnig... Wat ik me goed voor kan stellen, vasten bij 45 graden is natuurlijk geen pretje!
Bij deze wil ik jullie dan ook alvast een prettig Suikerfeest (degenen die het vieren dan) wensen, ik ga nu de zwarte vieze stukjes huid van mezelf afwassen en heerlijk slapen.
Liefs voor jullie!
Marjolein
PS Ik heb hier ook mijn Indiase naam maar weer aangenomen, Mariana, mijn naam is schijnbaar echt te moeilijk om uit te spreken. 'Marjolein. MAR-JO-LEIN. No, Mar-jo-lein. Ok, my name is Mariana...'
Wederom een berichtje van mij, nu vanuit Syrie. We hebben de treinreis duidelijk goed doorstaan, 24 uur in complete luxe doorgebracht... Eigen slaapcoupe met bedjes, wasbak, koelkast, en natuurlijk een restauratiewagon waar we uitgebreid van hebben genoten. De grootste attractie in de trein waren echter wijzelf; twee meisjes, alleen in de trein, zonder man of vader (ja pap, waar was je nou? Flink verzaakt), op weg naar Zuid-Turkije... vreemde bedoening. Drie uur later dan de aangegeven aankomsttijd (who cares?) kwamen we aan in Adana, Zuid-Turkije, namen een veel te dure taxi naar een van de schraalste hotels ever (lekkend dak? Volgende kamer. Kapot licht? Volgende kamer), en probeerden we met handen, voeten, en Aurins tekentalent uit te vinden hoe laat de bus naar Antakya ging de volgende dag. Dat was 5 uur later... Goed plan. Op het station van Antakya werden we bestormd door een mannetje van de busmaatschappij 'Alep? Alep' Passport? Ticket? Money?'... en voor we het wisten zaten we in de bus naar Aleppo, Syrie. De busconducteur (sorry, kan geen andere omschrijving bedenken) Ahmed was bijzonder vriendelijk voor ons, we konden namelijk sigaretten voor hem over de grens smokkelen. Nu zijn wij de beroerdste niet, dus kom maar op met die sigaretten... In ruil daarvoor wapperde hij met onze dollars, rende heen en weer van loketje naar loketje en anderhalf uur later hadden we ons visum. Ik kneep m nog wel eventjes, had namelijk, heel dom, de foto's van de studiereis nog op mn kaartje staan, en je komt Syrie niet in als je in het land-dat-vanaf-nu-aan-niet-genoemd-zal-worden bent geweest... En ik had nog wel een mooi, nieuw, duur paspoort aangeschaft om dat te voorkomen. Maar alles prima, Ahmed zijn sigaretten, wij ons visum, en anderhalf uur later waren we in Aleppo. Lekker met de backpacks in 40 graden naar het hotel gelopen, met wat hulp van locals ('I am from Manhattan! Not from here! I help you!') geen enkel punt. Wel merkten we meteen dat we echt een enorme attractie zijn met onze lichte haren, blauwe en groene ogen en vooral zonder mannelijk gezelschap. Hoofddoekje op, alles komt goed. In Aleppo genoten van de citadel en de souk, waar de geitjes voor de slagerij braaf stonden te wachten op hun noodlot... Heerlijk voor een vegetarier, dat kan ik je wel vertellen. De souk had echt de sfeer van 1001 nacht, Alladin, heel sprookjesachtig, sfeervol. Ook hier werden we weer bekeken maar vriendelijk lachen en spelen met kinderen breekt al het ijs, mensen zijn hier echt ontzettend vriendelijk en open zonder bijbedoelingen. Verademing!
In het hotel hadden we Arthur ontmoet, een Spanjaard die ongeveer dezelfde route doet als wij, dus daar reizen we de komende dagen mee verder. Vanochtend vroeg (wat nou vakantie, de wekker blijft maar gaan) naar Hama vertrokken, om vanuit daar het grootste en prachtigste kruisvaarderskasteel (volgens de Lonely Planet dan maar jullie weten, die volg ik blindelings)te bezoeken. We waanden ons werkelijk in de tijd van de ridders en kastelen, het was geweldig! Authentiek, enorm, we zagen onszelf al helemaal lopen in prachtige jurken, zwaaiend naar onze dappere kruisvaardersmannen... Hoewel dat ook geen lieverdjes waren natuurlijk ;-)
Morgen vertrekken we naar Palmyra en dan naar Damascus, waar we Eid-al-Fitr gaan meemaken, het einde van de Ramadan (suikerfeest). Je merkt hier wel echt om een uur of vijf, half zes dat de vastende mensen wat kribbig worden, er wordt veel meer getoeterd en iedereen kijkt chagrijnig... Wat ik me goed voor kan stellen, vasten bij 45 graden is natuurlijk geen pretje!
Bij deze wil ik jullie dan ook alvast een prettig Suikerfeest (degenen die het vieren dan) wensen, ik ga nu de zwarte vieze stukjes huid van mezelf afwassen en heerlijk slapen.
Liefs voor jullie!
Marjolein
PS Ik heb hier ook mijn Indiase naam maar weer aangenomen, Mariana, mijn naam is schijnbaar echt te moeilijk om uit te spreken. 'Marjolein. MAR-JO-LEIN. No, Mar-jo-lein. Ok, my name is Mariana...'
-
06 September 2010 - 20:37
Michiel J.:
Jij ook een fijn suikerfeest, ik kan zelf niet wachten! -
06 September 2010 - 20:47
Marjolein:
@Michiel J. Kijk je wel uit voor je tanden? -
06 September 2010 - 21:12
Sandra:
Hey meid,
Het klinkt weer als een mooi avontuur! Ik ga je verhalen volgen.
Fijn suikerfeest!
X San -
06 September 2010 - 21:29
Flora:
Hee Mariana!
haha.. Een hoop Indiase taferelen daar of niet? Heb je je alibaba broeken en nighty meegenomen? ;) Klinkt iig helemaal geweldig! Ik ben jaloers! Leuk dat ik zo op de hoogte kan blijven van jouw avonturen!
Geniet ervan!
Liefs flo/ mini/ flora -
07 September 2010 - 07:02
Floris:
Hoi dut,
ik hoop dat je de foto's inmiddels van het kaartje hebt gehaald? En dat je de sigaretten op inhoud hebt getest voor je ze aannam om mee te smokkelen? :)
Geniet er van! -
07 September 2010 - 07:13
Biek:
Hi Meis,
Gister hebben we voor het eerst en waarschijnlijk niet voor het laatst je vriendje kunnen voorzien van een lekkere maaltijd. We zorgen dus goed voor hem, Zo te lezen gaat alles daar ook goed ! Mooie advonturen daar !! Geniet er van x van mij
Biek -
07 September 2010 - 08:03
De Moeder Van Aurin:
Ha Marjolein!
Ik volg natuurlijk de blog van jou net zo hard als de blog van Aurin.
Prachtig, jullie verhalen. We leven helemaal mee.
Die waarschuwing van Floris snijdt wel hout, hoor! Jullie kunnen niet voorzichtig genoeg zijn. Onbekende pakjes... nee.
Wil je dat jezelf en mijn dochter op het hart drukken??
Knuffel van Aurin haar moeder :) -
07 September 2010 - 10:33
Mohammed C.:
Leuke stukjes op de site. Doe rustig en reis veilig!
veel plezier nog! -
07 September 2010 - 14:23
Michiel L:
jow collegaatje! so far so good, zo te horen. netjes hoor. geniet ervan, want voor je het weet ben je al op je bestemming! -
07 September 2010 - 17:42
Annejet:
Dat fijne suikerfeest gaat zeker lukken! (heerlijk, die vrije dagen!)
Als jij me maar jaloers blijft maken met al die mooi verhalen. Klinkt goed Marjo, maar pas wel goed op elkaar he!!!
xxxx -
07 September 2010 - 19:36
Sanne:
Hoi Marjolein,
We hoorden het goede nieuws van Floor, gefeliciteerd met jullie eigen kasteeltje in Tilburg!De foto's zagen er goed uit!
Leuk om je verslag te lezen, ik kijk uit naar je volgende avontuur!
liefs Sanne -
07 September 2010 - 20:01
Mamarianne:
Lieve Marjo, of zal ik maar weer Mariana zeggen,
Jee, wat ben je alweer lekker bezig!
Fijn dat we nu even een beetje kunnen volgen waar je zit en hoe het met je gaat.
Gefeliciteerd met de aankoop van het huis! Hoorde het net van Floor.
Heb je vast weer wat om je op te verheugen als je terug bent....
Wij vertrekken donderdag dus vanaf dan is er even geen contact. Dat schijn t zowel mobiel als met internet in Kenia en Tanzania vrij onmogelijk te zijn. Dan zit jij nog beter.
Hou je haaks, kijk goed uit en verf je haar anders maar en doe donkere lenzen in! En, neem GEEN pakjes mee mop!!
Liefs, ook van Ludo,
dikke kus,
Mamarianne -
08 September 2010 - 08:24
Zakya:
Hi marjolein!
Nou ik volg je avonturen uiteraard op de voet! Heerlijk het suikerfeest! Maar uh jufrouw vegetariër, over ongeveer twee maanden is het offerfeest... Beloofd veel goeds ;-)
Have fun!
Xxx zakya -
08 September 2010 - 16:12
Ton En Marianne:
Gefeliciteerd met jullie huis. Floris belde gisteren, dus we zijn weer helemaal bij. Zo kom je in januari echt "thuis".
Wij wachten tot het hier ook 45 graden wordt, maar dat lukt zelfs onder de douche niet. En daar worden we even nat als buiten.
Geniet van al het moois en pas goed op jezelf.
We denken aan je, en ook aan die eenzame Floris...
Groetjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
